Seminer dizilerimizin ikinci modülü “Sınıf Mücadelesinin Stratejisi ve İttifakları”, “Savaşı İç Savaşa Çevirmenin Gerekçesi ve Yöntemleri” başlıklı dördüncü oturumuyla devam etti. Sosyalizm ve Savaş, Savaşta Kendi Hükümetinin Yenilgisini İsteme Üzerine ve İkinci Enternasyonal’in Çöküşü metinleri üzerinden gidilen oturuma 16 kişi katıldı. Konuşmacı sunumuna, savaşlar ve sınıf savaşı arasındaki ayrılmaz bağın vurgusuyla başladı. Savaşın ezen ve ezilen ilişkisinin dışında, istisnai bir hal olmaktan ziyade, ezen ezilen ilişkisini sürdürmenin yollarını açan “politikanın başka araçlarla sürdürmek”ten başka bir şeye hizmet etmediği üzerinde durarak, savaşın bu tanımı ve düzenle kopmaz ilişkisinden yola çıkarak Lenin’in tarif ettiği savaşta takınılacak devrimci tutumu tanımladı. Kendi devletinin yenilgisini istemeyen ve bunu kendi devletinin gelişiminin önünde bir engel olarak görenlerin sınıf uzlaşmacı tavrına dikkat çekerek konuşmacı, İkinci Enternasyonel’in çöküşünde ekonomik temelleri itibariyle aynı öze sahip oportünizm ve sosyal şovenizmin etkisini tarif etti. Bu noktada devrimci tutum, savaşı kitlelerin sefaletinin arttığı ve çelişkilerin daha da belirginleştiği bir kriz dönemi olarak ele almaktan ve bu dönemlerde devrimci siyasetin en acil ihtiyaç olduğunu benimsemekten geçtiğini belirterek, kendi devletinin yenilgisini istemenin, savaşı burjuva emel ve çıkarlarla yürüten ezen sınıfın tam karşısında konuşlanan bir proleter tavır olacağını vurguladı. Bu acil ihtiyacı ertelemek, devrime garanti istemek, devrimci siyasetin yalnızca barış zamanında yapılabileceğini söylemenin burjuvaziyle aynı gemide olmak anlamına geldiği somut çıkarımının, bugün Türkiye’de yaşananları gözlemleyerek nasıl yapılabileceği tartışıldıktan sonra oturum kapatıldı.
Üniversitelerden Komünistler
